کد مداحی و آهنگ مذهبی

ایمان به خدا آثار و لوازمی دارد و مسؤولیّتها و تعهداتی به دنبال می آورد که هرکسی نمی تواند بدان ها جامه عمل بپوشاند و به آثار و لوازم آن عمل کند. از جمله این لوازم، مبارزه و جهاد در راه پیشبرد این هدف مقدس و پیکار با دشمنان و گذشت و فداکاری در این راه با مال و جان است. خدای جهانیان این حقیقت را درضمن آیاتی از جمله این آیه شریفه بیان فرموده است:

(1)

در جای دیگر می فرماید:

(2)

به همین دلیل است که خدای تعالی با مراتبی مجاهدان را بر دیگران فضیلت و برتری داده و می فرماید:

."⁽³⁾

و در آیه دیگر فرموده است:

خداوند مجاهدان را برخانه نشینان به پاداشی بزرگ فزونی بخشیده است(4)

منظور از جهاد، همان جهد و کوشش و پیکار در راه خدا و فداکاری و گذشت در این راه است و این کار، از هرکسی به نحوی ساخته است و تحت شرایط خاصی شایسته است. به همین جهت است که جهادی همچون جنگ همراه با اسلحه در میدان نبرد از بانوان برداشته شده و بر آنها واجب نیست؛ اما اگر از راههای دیگری که با ساختمان وجودی و عفت و شخصّیت آنان سازگار باشد، بتوانند خدمتی در این راه انجام دهند، یکی از نشانه های ایمان و کمال آنهاست.

بانوی بزرگ اسلام، یعنی زینب کبری (علیها السلام) نیز وقتی احساس کرد مسئولیت بزرگ جهاد در راه دین و پیکار و مبارزه با بی دینان به دوشش آمده و در این راه باید از مال و همسر و فرزند بگذرد و حتی اگر لازم شود از دادن جان نیز دریغ نکند، با کمال شهامت و فداکاری از خانه و کاشانه و همسر و زندگی دست کشید. آن بانوی بزرگوار حتی فرزند یا فرزندان خود را نیز به همراه خود به کربلا آورد و در همه جا، یاری مهربان و دلسوز برای امام خویش، حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) بود.

زینب (علیها اسلام) تربیت یافته مادری است که الگوی دفاع از حریم دین خداست. سیده زنان جهانیان حضرت فاطمه زهرا(علیها السلام)، در راه مبازره با دشمنان دین خدا و بدعتگذاران از تمام فرصتهایی که پیش آمد استفاده کرد و تاجایی که مقدور بود، از طریق سخنرانی و تذکر و گفتگوی با صحابه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، خطرهایی را که به دنبال انحراف در رهبری و نافرمانی و سرپیچی از دستور پیغمبر مسلمانان را تهدید می نمود، گوشزد فرمود. چون حضرتش دریافت که از این راه نتیجه مطلوب عایدش نمی شود حتی از طریق گریه و ناله، نارضایتی خود را از نظام حاکم و انحرافاتی که پیش آمده بود، اظهار می داشت.

تحت تاثیرچنین مادر بزرگی است، که زینب (علیها السلام) به جای آنکه از دیدن اجساد به خون آغشته برادرها و برادرزاده ها و جوانان خویش، شکیبایی و توان خود را از دست بدهد و صدا را به گریه و شیون بلند کند و مانند زنان عاجز از زمین و زمان شکایت کند و از بدبختی خود بنالد و احیاناً از شدت ناراحتی سخنان ناروایی بر زبان جاری سازد، از این فرصت زودگذر در جهت اهداف دین و مکتب و برادر شهیدش استفاده می کند و برای به ثمر رساندن آن نهضت مقدس در آن موقعیت حساس تا حدّ توان از نیرو وامکاناتش از موقعیت به وجود آمده، کمال بهره برداری را می کند .

آری! زینب (علیها السلام) این گونه و بدین نحو متناسب با شرایط خویش پای در عرصه ازخود گذشتگی در راه پروردگار گذارد و مسئولیت بزرگ خویش را با سرافرازی به انجام رسانید.

«برگرفته از کتاب "زینب (علیها السلام)، عقیله بنی هاشم"، تالیف: سید هاشم رسولی محلاتی»