حسين(ع) بيشتر از آب تشنه لبيک بود! افسوس که به جاي افکارش ، زخم هاي تنش را نشانمان دادند و بزرگترين دردش را بي آبي ناميدند. در عجبم از مردمي که خود زير شلاق ظلم و ستم زندگي مي‌کنند! اما براي حسيني که آزاده زندگي کرد مي‌گريند.* آنان که رفتند ، کاري حسيني کردند. آنان که ماندند بايد کاري زينبي کنند، وگرنه يزيدي‌اند.